NADPORZĄDEK
Martyna Mazur
Otwarcie wystawy 28.03.2025 r.
Galeria Grafiki Biblioteki Sztuki
ul. Wiśniowa 10, Zielona Góra
Wystawa czynna do 16.05.2025 r.
Kurator wystawy dr Janina Wallis, starsza kustosz dyplomowana
Kurator wystawy prof. Andrzej Bobrowski
Wernisaż wystawy 28.03.2025 r.
Biogram
Maryna Mazur - absolwentka Instytutu Sztuk Wizualnych UZ oraz Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu (dyplom w Pracowni Druku Wklęsłego pod kierunkiem prof. Piotra Szurka). Doktorat obroniła w 2018 r. na Wydziale Grafiki i Komunikacji Wizualnej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Adiunktka w Pracowni Grafiki – Wklęsłodruk i Wypukłodruk w Instytucie Sztuk Wizualnych UZ III oraz Pracowni Grafiki na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Brała udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą, m.in. w Niemczech, Japonii, Austrii, Bułgarii, Chinach, Rumunii, Grecji, Stanach Zjednoczonych. Zajmuje się m. in. grafiką, malarstwem, fotografią, tworzy obiekty. Interesują ją wciąż na nowo definiowane relacje pomiędzy sferą publiczną i prywatną, a szczególnie ich trudno uchwytne „pomiędzy”, czyli zależne zwykle od indywidualnego postrzegania i odczuć granice. W swoich pracach odnosi się do tych pojęć, biorąc pod uwagę różne, często nieoczywiste konteksty.
Credo
Wystawa odnosi się do procesu odbierania funkcji, sensu i znaczenia systemom oraz strukturom, które miały organizować naszą codzienność. Każda z prezentowanych prac wpisuje się w ten proces na swój sposób – podważa lub całkowicie neutralizuje pierwotne przeznaczenie przedstawionych obiektów. Eksplorując mechanizmy biurokratyczne, edukacyjne i estetyczne, prace pokazują, jak narzucone formy tracą swoje znaczenie, uwalniają się od funkcji lub stają się narzędziami kontroli. Rzucają wyzwanie ugruntowanym sposobom myślenia o porządku i funkcjonalności. Jednocześnie niektóre mogą świadczyć o próbie organizowania rzeczywistości, inne ujawniają absurdy wynikające z nadmiernej systematyzacji, wykorzystując jej paradoksy, napięcia i momenty załamania. Wystawa nie dostarcza jednak jednoznacznych odpowiedzi, lecz otwiera pole do refleksji nad tym, jak bardzo nasze życie kształtują narzucone struktury – i co się dzieje, gdy przestają one obowiązywać.